Banu Çalış
Marmara Üniversitesi
Birçok acı verici hayal kırıklığı yaşamış olabilirsin,
Güvenin açıkta kalmış, Sevgin kıymet görmemiş, Emeğin görmezden gelinmiş olabilir…
Dünyanın bir çok sahteliğini fark etmiş bundan acı duyuyor da olabilirsin..
Yaşamak gerçeği değişmiyor, sonlanmıyor her ne yaşarsan yaşa, fark etmişsindir..
Öyleyse kabul et her şeyi ve kendini affet, tüm bunca yıllar boyunca olup bitenler için, inandığın için, ikna olduğun için, haince planlar yapamayacak kadar iyi niyetli olduğun için kendini gönülden affet…
Her zaman elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmadın belki, ama yaptıkların o gün ki şartların en iyisiydi hep biliyorsun.. Bu yüzden eksik olan ne varsa, yarım olan ne varsa, söylenmiş ve söylenmemiş ne varsa affet, affet ki için kendiyle çekişmeyi bırakıp huzura kavuşsun..
Sonra tüm diğerlerini affet, olmaları gereken zamanda orada olmadıkları için, söylenmesi gerekenleri sustukları için, haklı veya haksız canını acıtan tüm cümle ve eylemler için onları da affet, unutma ki onlar da kendi şartlarının en iyisiydiler…
Bugün kendin için huzur dile, ve bu huzur kimsenin veya hiçbir şeyin varlığına, sevgisine, davranışına bağlı olmayan bir huzur olsun..
Acıyı ve mutluluğu aynı anda içinde saklayabilsin bu huzur..
Dünyayı değiştiremeyeceğini bilsin..
İyilik kadar kötülüğün de variyetini kabul etsin..
Mücadeleyi doğru noktaya iyiliğe çevirsin..
İnsanların ne dediği, ne düşündüğü, neyi ne kadar doğru yapabildiklerini ne sorgulamak ya da yargılamaktan vazgeçsin..
Ya da dünyanın nereye gittiğini, ne sürede neyin var ya da yok olacağını düşünmeyi boşversin..
Bugün kendine ve dünyaya içten bir gülücük gönder..
Sevdiklerine teşekkür,
Sevmediklerine ise bir sadaka olsun..
Yani diyorum ki sen varsan, görüp hissedebiliyorsan, o çok sevdiğin şehir, o çok sevdiğin sahil, o çok sevdiğin müzik… var,
Çok sevilen olabilmek içinse sadece sana ihtiyaçları var…
Gülümse ki var olduğunu hissetsin bu şehir..
Gülümse ki huzur dolsun, umut ve mutluluk koksun dünyamız :)
